« نگرشی نو در آموزش ریاضی »

بنام خدا

                                          « نگرشی نو در آموزش ریاضی »

همه میدانیم معلمی عشق و هنر است . عشق اش ایجاد علاقه در مخاطب خود برای رفتن به سوی دانش , آن هم دانشی که پیش آهنگ تمام دانشهاست , بله ریاضیات و آموختن آن.

آموختن درست اندیشیدن و بهتر فکر کردن و استفاده ازآن برای رسیدن به هدفی والا.

و هنرمندی که هنرش بیدار کردن فطرت حقیقت جوی جوان مملکت است.

در جامعه امروزی , هر شهروندی نیاز به آگاهی از دانش ریاضی دارد. آموزش ریاضی از دوره ابتدایی و حتی قبل از آن آغاز میشود و باید به گونه ای این آموزش صورت بگیردتا زمانهای طولانی و متمادی برای فراگیران قابل استفاده باشد. بنابراین لزوم تغییر در روشهای ارائه مطالب به فراگیران توسط معلمان , امری مهم به شمار میرود.

اگر بپذیریم که آموزش مادام العمر برای همگان ضروری است در آن صورت ریاضیات یک نقش حیاتی در ساختن تفکر علمی و ذهن نقاد ایفا می کند .

هدف یک معلم ریاضی این است که از نقطه نظر ذهنی و احساسی  تجربه یادگیری  دانش آموزان را بهینه کند تجربه ای که برای بسیاری از آنها شادی بخش نبوده و الزاما شایستگی ها و خلاقیت دانش آموزان را شکوفا ننموده است. این مطلب را به خاطر داشته باشیم که آموزش ریاضی فقط برای کاربرد آن در دیگر علوم یا برای بالا بردن توان فکری نیست. ریاضیات  , به علت داشتن تاریخ طولانی , انبوه متراکمی از دانسته ها را پدید آورده است که بخش مهمی از فرهنگ بشری را تشکیل میدهد.

بنابراین اگر آموزش را به عنوان ابزار حفظ و انتقال و بالا بردن سطح فرهنگ تعریف کنیم باید آموزشگران و معلمان ریاضی در استراتژی های تدریس شان تجدید نظر کنند و نگرشی نو داشته باشند.

بنابراین در آموزش نوین ریاضیات اغلب معلمان ریاضی همواره باید بکوشند تا دانش آموزان درک درستی از مفاهیم ریاضی داشته باشند. سپس تکنیکها و روشهای حل مسئله را ارائه دهند و در مرحله آخر , کاربردهایی از موضوع مورد نظر را برای فراگیران بیان کنند و در ارائه این مطالب از روشهای مختلف و نوین آموزش بهره جویند.